De geschiedenis van de bruidstaart zou teruggaan tot de Romeinen. Op een Romeins huwelijksfeestje werd op een plat tarwebrood getrakteerd. Tarwe had een sterke symbolische betekenis, het stond voor groei en vruchtbaarheid. Bij een feestje hoort eten en de Romeinen kozen voor een broodje. Versiering, verschillende etages of suikerglazuur was nog ver te zoeken.
In Engeland was het gebruikelijk om zoete broodjes boven het hoofd van de bruid te verkruimelen. Het zou het nieuwbakken echtpaar geluk, fortuin en veel kinderen brengen. De broodjes werden door de gasten zelf meegenomen, want (dit geldt nog steeds) een bruid die haar eigen taart/broodjes bakt, staat een ongelukkig huwelijk te wachten.
Ergens aan het begin van de middeleeuwen verdwijnt het verkruimelen boven het hoofd van de bruid. Maar gasten nemen nog steeds iets mee naar het feest, cakejes. De cakejes worden door de feestgangers op elkaar gestapeld. Wanneer de bruid en bruidegom elkaar konden kussen over de stapel cakes heen, zonder die om te laten vallen, werd het een gelukkig en kinderrijk huwelijk.
De eerste geweldige bruidstaarten verschijnen in de 19e eeuw. Queen Victoria gaf haar dochter bij haar huwelijk een gigantische bruidstaart met verschillende plateaus. Deze taart werd de norm voor alle koningshuizen in Europa. Vandaar de naam, Royal Cake. De adel nam deze gewoonte ook over.
De traditionele taart in deze dagen had in ieder geval drie lagen. De onderste laag was voor de receptie de middelste kon worden meegegeven aan de gasten en de bovenste werd bewaard voor de doop van het eerste kind. (of voor het eerste jubileum)
In 1901 maakt Nederland kennis met de klassieke bruidstaart. Koningin Wilhelmina had bij haar huwelijk een enorme bruidstaart. Maar het zou nog zeker vijftig jaar duren voordat de bruidstaart voor iedereen een ‘must’ werd.
Het ‘aansnijden’ van de taart, de ‘eerste’ gezamenlijke taak van bruid en bruidegom. Het eerste stuk is voor de bruid en bruidegom. De bruid voert de bruidegom het eerste stukje van de taart en andersom, het staat symbolisch voor de belofte om voor elkaar te zorgen. Wanneer je de traditie wilt volgen dan is de bruidstaart wit. Wit staat voor puurheid en maagdelijkheid.
In Engeland waar de bruidstaart ontstond werd de taart ook wel ‘bride’s cake’ genoemd,
de taart van de bruid. De naam van de Nederlandse taart laat het nog steeds duidelijk zien, bruidstaart. Zij was het middelpunt van de dag, met haar eigen taart en deze moest net als de bruid, wit zijn. Er is een iets minder romantische verklaring. Het suikerglazuur moest gemaakt worden van de fijnste suiker. Hoe beter de suiker, hoe witter het glazuur. Deze suiker was duur en niet voor iedereen betaalbaar. Aan de witheid van het glazuur was de rijkdom en invloed van de familie af te lezen.
Nb. Er wordt ook wel gezegd dat de naam Bride’s cake komt vanwege een bakker in Londen die voor een bruiloft de kerktoren als model had genomen voor de taart – nl. de Brides church. De toren van deze kerk lijkt precies op een taart van meerdere lagen.